|
przyrządy i pomoce/Seria UM W roku 1962 UM-3 przeszedł modernizację części zewnętrznej. Nowy projekt wzorniczy zakładał konkretne zmiany w elementach obudowy przyrządu, wykończeniu gniazd i pokręteł, natomiast rozmieszczenie przełączników, zacisków i potencjometru – pozostało bez zmian. Projektanci nowego oblicza UM’a-3 zachowali się tutaj bardzo rozsądnie, gdyż przy zmianie projektu zewnętrznego, elementy obsługi miernika zostały na swoich miejscach, co ułatwiało obsługę wszystkim tym, którzy pracowali już z modelami wcześniejszymi (wiadomo: consvetudo altera natura est :-)
Główne parametry przyrządu pozostały takie same. Zastosowano też ten sam typ ustroju pomiarowego: magnetoelektryczny, rdzeniowy. I podobnie jak w modelu poprzednim - układ pomiarowy obwodów prądu zmiennego pozwalał na wykonywanie pomiarów w zakresie częstotliwości od 16 do 5000 Hz.
Jak wspomniałem, najbardziej widoczne zmiany zaszły w projekcie zewnętrznym. Na pierwszy rzut oka widać, że forma miernika stała się bardziej opływowa. Prostopadłościenna skrzynka o zaokrąglonych krawędziach, będąca obudową modelu wcześniejszego – została zamieniona na bryłę o bardziej wyrafinowanych kształtach: korpus nowego UM’a wyraźnie zwęża się ku górze, ścianki boczne ustawiono na łagodnym łuku, a okno przez które widać skalę ustroju pomiarowego ma kształt odwróconego trapezu, z zaokrąglonymi narożnikami. Pojawiły się wycięcia w panelu czołowym, w które wkomponowano pokrętła przełączników. Te ostatnie wykonano z ciemnobordowego tworzywa, podobnie jak i zaciski aparatowe. Projekt tych detali jest także całkiem nowy i w swoim charakterze nawiązujący do formy całości, a zastosowanie kolorowego tworzywa dało bardzo dobry efekt wizualny kompozycji.
|
|
|
|
artykuły |
|
|
|
